Meet onze nieuwe vriend.
Sinds 5 weken is ons leven verrijkt met een nieuw huisgenootje. Naast onze drie katten loopt er nu ook een boefje op vier pootjes met scherpe tandjes rond.
Goldendoodle pup Guus is ons leven binnen gestapt en zorgt er voor dat wij ons niet meer zullen vervelen. Guus is nu bijna 16 weken oud.
Het is net een klein kind.
Andere hondenbaasjes roepen gelijk. “je hebt nu een kind in huis”.
Mensen zonder hond maar met kind vinden dat maar een rare uitspraak want “het is geen kind maar een hond”. Mensen met een peuter in huis die de wereld ontdekt en alles doet wat niet mag en ook een hond hebben die zullen het wel herkennen.
Want geloof me, het is gewoon net een kind. Zeker de eerste tijd met de zindelijkheid, het vele slapen, leren alleen te zijn, de zorg en aandacht maar ook het continu in de gaten houden van alles wat hij wel en niet mag doen.
Je hebt er een complete dagtaak aan..
De eerste weken was er vrijwel continu iemand thuis om voor Guus te zorgen en alles wat er bij komt kijken bij de zorg voor een pup. Niet alleen om de haverklap naar buiten voor een plasje of poepje maar ook het socialiseren door hem kennis te laten maken met de wereld. Uiteraard moet regelmatig de rem erop want een pup gaat maar door en moet veel slapen. Dus hup de bench in en lekker slapen met zijn koppie op een knuffel. De eerste stappen bijbrengen met het alleen zijn, contacten maken met andere mensen en dieren en uiteraard met onze drie katten.
Hij wil wel met ze spelen maar de katten vinden het maar een rare indringer die druk doet en ze uitdaagt. Ook gaat hij in hun kattenmandje liggen.
Puppytraining.
Uiteraard zijn we al vrij snel begonnen met puppytraining naast de oefeningen die we thuis zijn gaan doen. Op internet zijn veel filmpjes te vinden om de basis aan te leren.
Op die filmpjes zie je allemaal puppy´s die vol adoratie naar hun baasjes kijken en wachten op wat komen gaat.
Dan Guus….. wat nou kijken naar de baas. Echt niet. Al doet het baasje een salto, mooi niet dat ik ga kijken. Alleen maar met de neus op de grond snuffelen, gras eten en totaal geen aandacht voor de baas. Ook een lekker snoepje zorgt niet voor het gewenste resultaat. Je voelt je dan echt compleet voor L staan en voelt alsof je een slechte baas bent.
Pas tijdens les 4 kreeg ik iets meer aandacht van Guus dankzij een stukje “wonderworst” van een van de trainers. Hoera!!!
Buiten tijdens het wandelen blijft de aandacht en luisteren een mega uitdaging want al die geurtjes, dwarrelende blaadjes, passerende fietsers en andere honden zijn veeeel leuker als het baasje. Zucht, we hebben nog een lange weg te gaan.
Binnen oefenen we ook veel met hem en dat gaat wel super goed.
Een heerlijke boef.
Het is echt niet allemaal kommer en kwel want het is ook een heerlijke schat. Als ik op de grond ga zitten in kleermakerszit komt hij er gelijk aan en kruipt dan op schoot( hij mag namelijk niet op de bank maar we willen natuurlijk wel knuffelen). Als hij op zijn rug ligt te slapen is hij ronduit schattig of als hij ligt te blaffen in zijn slaap. Oh en hij kan zo zielig kijken. Of kan een hond niet zielig kijken?
Mede dankzij youtube hebben we hem van alles geleerd zoals zit, blijf en af. Ook kan hij al een pootje geven en rollen. Wel jammer dat hij dat buiten allemaal al snel weer vergeten is..
Werken.
Sinds drie weken gaat hij met mij mee naar het werk. Ik werk alleen op een dag en in een best grote ruimte waar voor hem een bench staat. Voor werktijd ga ik met hem wandelen en zodra de cliënten komen voor hun ontbijt gaat hij lekker eten en slapen in zijn bench.
Tussendoor loopt hij rond in de ruimte en heeft zijn eerste kennismaking met de cliënten achter de rug. Zowel hij als de cliënten vinden het heel leuk en er wordt flink geknuffeld. Ook heeft hij al een paar keer meegelopen naast de rolstoel.
Dat is natuurlijk wel even wennen maar hij doet het super en is in de ruimte rustig.
Als hij wat ouder is wil ik hem echt een onderdeel laten worden in mijn werk omdat ik denk dat het echt een meerwaarde is voor de cliënten. Ik wil daar graag een cursus voor volgen.
Maar eerst mag hij groeien, ontwikkelen en ontdekken.
Vriend voor het leven.
Ondanks dat het een hoop tijd en energie kost en je soms moedeloos wordt van het zoveelste plasje in huis, niet luisteren als je hem roept en je ook naar buiten moet in de kou en regen is het ook gewoon super zo’n maatje in huis. We kunnen nu al niet meer zonder hem. Naar buiten moeten heeft ook wel zijn voordelen want naar buiten gaan en bewegen is super gezond en je doet gelijk weer leuke contacten op. Straks als hij ouder is kan hij langer lopen en is het een extra goed excuus om naar het bos of strand te gaan.
Een lieve groet van mij en een poot van Guus.
